dışkıcıl ne demek?
- Dışkı yiyen, dışkıyla beslenen.
dışkı
- Sindirim sonunda anüs yoluyla dışarıya atılan besin artığı, kazurat.
- Sindirim kanalından dışarı atılan besin artıkları.
- Sindirim kanalının sonundan dışarı atılan, sindirilmemiş madde veya artık.
- Sindirim kanalından dışarı atılan besin artıkları, feçes, gaita.
Faeces.
Excrement.
Faecal matter.
Rejection.
Dejection.
Feces.
dışkı boşaltmak
Defecate