dışkıcıl ne demek?
- Dışkı yiyen, dışkıyla beslenen.
dışkı
- Sindirim sonunda anüs yoluyla dışarıya atılan besin artığı, kazurat.
- Sindirim kanalından dışarı atılan besin artıkları.
- Sindirim kanalının sonundan dışarı atılan, sindirilmemiş madde veya artık.
- Sindirim kanalından dışarı atılan besin artıkları, feçes, gaita.
- Faeces.
- Excrement.
- Faecal matter.
- Rejection.
- Dejection.
- Feces.
dışkı boşaltmak
- Defecate