cebel ne demek?
- Sahipsiz, boş toprak.
- Ekilmemiş tarla, ekime elverişli olmayan yer.
- Dağ.
- Bk. dağ
- 1. dağ. 2. tarıma elverişsiz arazi.
- Dağ, yüksek tepe.
- Mountain " da?; deserted land; uncultivated land".
dağ
- Yer kabuğunun çıkıntılı, yüksek, eğimli yamaçlarıyla çevresine hâkim ve oldukça geniş bir alana yayılan bölümleri.
- Kızgın bir demirle vurulan damga, nişan.
- İyileştirmek için vücudun hastalıklı bölümünde kızgın bir araçla yapılan yanık.
- Büyük üzüntü, acı
- Yerkabuğunun çıkıntılı, yüksek; eğimli yamaçlarıyla çevresine egemen ve oldukça geniş bir alana yayılan bölümlerine verilen ad.
- Çevresindeki araziye göre çok yüksek olan toprak, kaya veya kumdan tepe.
- Orman.
- Mountain.
- Montane.
- Mount.
cebelendirmek
- Silahlandırmak.
- To arm, to furnish with arms.
cebelenmek
- Silahlanmak.
- To arm oneself, to take up arms.