burcu ne demek?
Kökeni: Arapça
- Burca mensup, yıldız kümesine benzeyen.
- Sakız ağacının tomurcuğu.
- Güzel koku, ıtır.
- Kale gibi, hisar çıkıntısı.
- Mis gibi, hoş koku.
- Scent.
burcu burcu
- Pek güzel bir biçimde
- Fragrantly.
burcubay
- Güzel kokular saçan zengin ve varlıklı kimse.