bent. ne demek?

1. İkinin üstünde bütünlük oluşturan dizelere “bent (küme, bölüm)” denir. Ahmet Haşim’e ait olan aşağıdaki “Karanfil” şiiri üçer dizelik iki bentten oluşmuştur. Yârin dudağından getirilmiş Bir katre alevdir bu karanfil Rûhum acısından bunu bildil Düştükçe vurulmuş gibi yer yer Kızgın kokusundan kelebekler Gönlüm ona pervane kesildi

bent

1. Bağ, rabıt.
2. Kitaplarda kendi içinde bütünlük oluşturan bölüm.
3. Su biriktirmek için akan suyun önüne yapılan set, büğet
4. Gazete yazısı.
5. Bir şiirdeki dörtlüklerin her biri, bağlam.
6. Kanun maddesi.
7. Bağ.
8. Zincir.
9. Düğüm.
10. Tutsak, esir.

bent arrow

1. Bükülü Ok

Türetilmiş Kelimeler (bis)