bahire ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Osmanlıca'da yazılışı: bâhire.
2. Aşikar, ayan beyan, apaçık olan.
3. Üstün gelen, diğerlerini geçen.
4. Çok koşan cins deve.
5. Işıklı, parlak, güzel.
6. Belli, besbelli, açık.
7. Kulağı kesik deve.
8. Dikenli ağaç.
9. Açık, apaçık.

bahired

1. Akıllı, zeki. (Osmanlıca'da yazılışı: bâ-hired)

bahir

1. Ekin sulayıcı, sulayan.
2. Işıklı, parlak, güzel.
3. Osmanlı dönemi kadılarından. şair, bestekar, Bahir Abdurrahman 1688-1746).
4. Deniz.
5. Mevlidin bölümlerinden her biri.
6. Aruzdaki vezin takımlarından her biri.
7. Deniz, derya.
8. Açık, apaçık, besbelli.
9. Yalancı, ahmak, alık.
10. Osmanlıca'da yazılışı: bâhir.

Türetilmiş Kelimeler (bis)