bağıntı bağlaması ne demek?
- Bkz. Bağlama.
bağıntı
- Bkz. korelasyon, rölasyon, ilişki
- Bir nesneyi başka bir nesne ile uyarlı kılan bağ.
- Eşyayı, kavramları veya tasarımları birlik, bağlılık, birliktelik vb. durumlarda toplayan görünüş veya nitelik, görelik, izafet, rölativite.
- İki veya daha çok nitelik arasında matematik işlemleri yardımı ile kurulan bağlılık veya eşitlik.
- Sıralanmış ikililerden oluşan bir küme ya da öbek. || ß gibi birbağıntı için eß, kısaca ( ) biçiminde de yazılır. Anl. kaplamsal ikilibağıntı. Krş.. kaplamsalbağıntı; içlemselbağıntı; bağlaşıkbağıntı; bakışımlıbağıntı; bakışımsızbağıntı; değillemeli-geçişlibağıntı;geçişlibağıntı; geçişsizbağıntı; ters-bakışımlıbağıntı; yansımalıbağıntı; yansımasızbağıntı, birebirbağıntı, bireçokbağıntı, çoğabirbağıntı, sayısalbağıntı, yinelgenbağıntı, sıralamabağıntısı.
- Correlation.
- Relation.
- Relationship.
- Relation
bağıntı alanı
- Bağıntının öğeleri olan sıralanmış ikililerin birinci ile ikinci üyelerinin kümesi.
- Field.
- Champ
bağlama
- Üç çift telli olan ve mızrapla çalınan bir saz.
- Yapılarda duvarları birbirine bağlayan kiriş, putrel vb.
- Bağlamak işi.
- Bağ, bağlayan şey.
- Bitkiyi bağ ile sarma.
- Halatların sıkı sıkıya bağlanması.
- Kan damarını bağ ile sıkmak.
- Türk edebiyatında kitap yazma, eser telif etme.
- Connecting.
- Affiliation.
Türetilmiş Kelimeler (bis)
bağıntıbağıntı alanıbağıntı artalanıbağıntı çaprazıbağıntı çözümlemesibağıntı değişkenibağıntı geçişliliğibağıntı ile halibağıntı iyelikçisibağıntı katsayısıbağınbağın vurmakbağını çözmekbağıbağı ağlayanın yüzü gülerbağıcıbağılbağıl ağdalıkbağlamabağlama açınığıbağlama ağızlığıbağlama barınağıbağlama bileziğibağlambağlam değiştirmesibağlam duyarsızbağlam erkesibağlam kaydı