ahlab ne demek?
- Bk. tırnak
tırnak
- İnsanda ve birçok omurgalı hayvanda parmak uçlarının dış bölümünü örten boynuzsu tabaka
- Kanca gibi araçların kıvrık yeri.
- Gemi demirinin ucundaki yassı parça.
- Ciltçilikte tek yaprakları büküp cildi birleştirebilmek için bir yanında bırakılan şerit durumundaki kenar.
- Heykel dökümünde, kalıp parçalarının birleştirilmesinde kolaylık sağlamak amacı ile yapılan dişlerin her biri.
- Kanun çalmakta kullanılan mızrap.
- Tenekecilerin delik açmak için kullandığı alet, keski.
- Işareti.
- Tırnak işareti.
- Fişek yatağına sürülmüş olan fişeğin veya atıştan sonra kovanın namludan çıkartılmasına yarayan parça.
ahla
- Çok tatlı. pek şirin.
- En tatlı, çok şirin.
ahlaf
- Halefler, eslaf karşıtı.
- Halefin çoğulu. bk. halef
- Halefler. Sonra gelenler. Zürriyetler. Evvelkilerin yerine geçenler. Nesil. Evladın evladları. Nesl-i ati.
- Çokluk, isim, eskimiş (ahla:f) Arapça a¬lÂ¥f; ¬alef' in çokluk biçimi.