afetzede ne demek?

Kökeni: Arapça-Farsça

1. Afete uğramış, afet görmüş kimse.
2. Bir musibete, bir belaya ve bilhassa yangın, zelzele gibi bir felakete uğramış.
3. Victim of a misfortune.
4. Sufferer.

afetzedegan

1. (Afetzede. C.) f. Afete, belaya, felakete uğramışlar. (Osmanlıca'da yazılışı: afetzedegân)

afet

1. Kıran
2. Önlenmesi elde olmayan büyük felaket, bela, musibet
3. Çeşitli doğa olaylarının sebep olduğu yıkım.
4. Çok kötü
5. Güzelliği ile insanı şaşkına çeviren, aklını başından alan kadın
6. Hastalıkların dokularda yaptığı bozukluk.
7. Özgür, hür
8. Bu halkla ilgili, bu halka özgü.
9. Dahiye
10. Çıplak.

Türetilmiş Kelimeler (bis)