adamcıl ne demek?
- İnsandan ürkmeyen, insana alışmış olan, insana sokulan, sıcakkanlı, munis
Hem de ne adamcıldır, ne candır, bilseniz.
Y. K. Karaosmanoğlu - İnsan yiyen, mürdamhâr.
- İnsandan kaçan, başkalarıyla görüşmekten çekinen kimse
- Merdümgiriz
- İnsana yakın olan, insandan kaçmayan
Bu kedi ev sahibi, misafir bakmaz, gayet adamcıldır, kimseyi yadırgamaz.
H. R. Gürpınar - Reclusive, bashful; trained; wild, savage.
- Tame
adamcıllık
- Adamcıl olma durumu.
- Kimi canlı türlerinde görülen, küme halinde ya da bir arada yaşama eğilimi. (Kavram içgüdüsel bir davranış anlamına alınmamalıdır.)
adamcık
- Kendisine acınılan kimse
- Yerilen, küçümsenen kimse.
- Short person.
- Manikin
- Wretch
- Little man