açıklayıcı deyim ne demek?

1. Declarative statement, declaration.

declarative

1. Beyan eden, bildiren

açıklayıcı değişken

1. Bk. bağımsız değişken
2. Bk. bağımsız değişken.
3. Determining variable, explanatory variable.

açıklayıcı dolaylı tümleç

1. Bir cümlede asıl tümleçten sonra gelerek onu açıklayan ve aynı ad çekimi ekini almış olan kelime veya kelime grupları: Mümtaz, yukarıya, annesinin yanına çıktığı zaman, demin gelen kadının on sekiz, yirmi yaşlarında bir kız olduğunu anlamıştı (A.H. Tanpınar, Huzur, s. 21). Bu köşk, dostlarına, barışık dostlarına karşı şerefli yuvası(…) tutumluluğunun âbidesi değil miydi? (A.Ş. Hisar, Çamlıcadaki Eniştemiz, s. 228). Her yaz içinde saatlerce vakit geçirdiğimiz, çiçeklerini ve ağaçlarını suladığımız bahçemizden, gönül meskenimizden bir türlü ayrılamadık. Okumaktan bitip tükenmez zevk aldığı kitaplarına, varlığının hayat kaynağına yeniden kavuşmuştu. Üçüncü gün, Talât da aramızda bulunduğu hâlde ona abdest aldırtarak ve kitaba -evde Mushaf bulunmadığı için Mesnevî’ye- el bastırarak büyük bir yemin ettirdik ve mesele kapandı. (R.N. Güntekin, Miskinler Tekkesi, s. 173). vb.
2. Appositive.
3. Appositif

deyim

1. Genellikle gerçek anlamından az çok ayrı, ilgi çekici bir anlam taşıyan kalıplaşmış söz öbeği, tabir
2. Anlatım gücünü artırmak için, gerçek anlamı dışına kayan, bazı sözcükleri değişmediği halde bazıları değişip çekimlenebilen kalıplaşmış birden çok sözcük: Göze girmek, gözden düşmek, kulağı delik, eli açık, tepesi atmak, gönül almak, göze gelmek, dile düşmek, küplere binmek, balık kavağa çıktığı zaman vb.
3. Bir bir bilimsel kuralın ya da doğa yasasının sözle anlatımı.
4. Bk. söylem
5. Locution, idiom.
6. Expression.
7. Idiom.
8. Locution.
9. Rede.
10. Phrase.

Türetilmiş Kelimeler (bis)