şahika ne demek?
Kökeni: Arapça
- Doruk, zirve.
Civar dağların karlı şahikalarını yeni sevgilime gösteriyorum.
R. H. Karay - En üst derece.
Sanatın nadir kaydedeceği bir şahikadan gürlemişti.
H. F. Ozansoy - Dağ tepesi.
- Summit.
- Apex.
- Climax.
- Head.
- Paroxysm.
- Point of culmination.
şahi
- şah'a hükümdara mensup, şah ile ilgili. şahlık hükümdarlık
şahid
- Bir akdin yapılması sırasında taraflardan birinin yanında hazır bulunan.
- Doğrulayan, ispat eden.
- Hz. Muhammed'in sıfatlarından.
- Tanık.
- Bir yerde bulunan, bir şeyi gören ve gördüğü ve bildiği şeyler konusunda bilgi veren kimse.