şahıs eki ne demek?

1. Kişi eki.
2. Fiil çekiminde şahıs belirten ek. Türkçede dört grupşahıs eki vardır: || 1. Grup şahıs ekleri: || 1. şahıs teklik -m (bildi-m, bilse-m); 1 şahıs çokluk - k (bildi-k, bilse-k) 2. şahıs teklik -n (bildi-n, bilse-n); 2 şahıs çokluk-InIz/-UnUz (bildi-niz, bilse-niz) 3. şahıs teklik - (bildi, bilse); 3. şahıs çokluk -lAr (bildiler, bilseler) II. Grup şahıs ekleri: || 1. şahıs teklik -Im / -Um (bilmiş-im, biliyor-um, bilir-im, bileceğ-im, bilmeliy-im) 2. şahıs teklik -sIn / -sUn (bilmiş-sin, biliyor-sun, bilir-sin, bilecek-sin, bilmeli-sin) 3. şahıs teklik - (bilmiş, biliyor, bilir, bilecek, bilmeli) 1. şahıs çokluk -Iz / -Uz (bilmiş-iz, biliyor-uz, bilir-iz, bileceğ-iz, bilmeli-y-iz
3. Personel ending.
4. Desinence personnelle

kişi

1. İnsan, kimse, şahıs
2. Çekimli fiillerde ve zamirlerde konuşan, dinleyen, sözü edilen varlık, şahıs.
3. Oyun, roman, hikâye vb.nde yer alan kimse.
4. Eş, koca
5. Erkek.
6. Çekimli eylemlerde ve adıllarda, konuşan, dinleyen, hakkında konuşulan: Geldim (geldi-m) , ben (1.kişi tekil) ; gel, geldin (geldi-n) , sen (2.kişi tekil) ; gelsin (gel-sin) , geldi, o (3.kişi tekil) ; geldik (geldi-k) , gelelim (gel-e-lim) , biz (I.kişi çoğul) ; gelin (gel-in) , geliniz (gel-in-iz) , siz (2.kişi çoğul) ; gelsinler (gel-sin-ler) , geldiler (geldi-ler) , onlar (3.kişi çoğul) vb.
7. Kimse, insan.
8. Sahip.
9. Koca, eş.
10. Person.

şahıs ekleri

1. Bk. şahıs eki

şahıs ağzı

1. Sosyal bir kurum olan dilin belli bir birey tarafından kendine özgü kullanılışı.
2. Idiolect.
3. Idiolecte

ek

1. Eklenmiş, katılmış
2. Bir şeyin eksiğini tamamlamak için ona katılan parça.
3. Bir gazete veya derginin günlük yayımından ayrı ve ücretsiz olarak verdiği parça, ilave.
4. Sonradan katılan, dikilen, yapıştırılan parçanın belli olan yeri.
5. İki borunun birbirine birleştirildiği yer.
6. Kelime türetmek veya kelimenin görevini belirtmek için kullanılan şekil verici ses veya sesler, lahika.
7. Sözcük türetmek veya sözcüğün görevini belirtmek için kullanılan biçim verici ses ya da sesler: Evci (ev-ci) , evcil (ev-cil) , evli (ev-li) , ev-lenmek (ev-le-n-mek) eve (ev-e) , evden fev-den) , evde (ev-de) , evim (ev-im) vb.
8. Elektronik postanın sonuna eklenerek yollanan dosya/dosyalar.
9. Bk. ek yeri
10. Bir yapıttaki bilgiyi tamamlamak, dahaeksiksiz olmasını sağlamak amacıyle sonradan çıkarılan kitap.

Türetilmiş Kelimeler (bis)