ışım ne demek?
- Bk. Işın.
- Simşek.
ışın
- Bir ışık kaynağından çıkarak her yöne yayılıp giden ışık demeti, şua.
- Işınetkin özdeklerin saçtıkları alfa, beta, gama ışınlarından her biri.
- Bir noktadan çıkıp sonsuza giden yarım doğrulardan her biri.
- Isı ya da ışık erkesinin yayılma doğrultusunu gösteren çizgi.
- Bir çemberin ya da bir yuvarın özeğinden dışa doğru uzanan çizgilerden her biri.
- Bir ışık kaynağından çıkarak her yöne yayılıp giden ışık demeti.
- Bk. dizi
- Ray.
- Gleam.
- Beam.
ışıma
- Işımak işi, ışıklanma, aydınlanma
- Işınım.
- Bir titreşim, kaynağının, özellikle bir akımmıknatıssal titreşim kaynağının, içinde bulunduğu ortama dalgalar durumunda erke yayımı.
- Işametkin özdeklerin parçacık yada dalga biçiminde erkeışıması, anlamdaş ışınım.
- Elektromıknatıs dalgalar biçiminde yol alan erke.
- Bk. radyasyon
- Parçacıklar ya da elektromanyetik dalgalar biçiminde erke yayımı ya da taşınması, bkz. ışınım.
- Enerjinin elektromanyetik dalga şeklinde yayılması.
- Aradaki ortamı ısıtmadan veya bir maddi ortam olmaksızın, ısı enerjisinin bir kaynaktan bir alıcıya akması.
- Radyoaktif ışımaların yayılması.
ışıma emisyonu
- Bk. ışınım salımı