önvurgu ne demek?

1. (Derleme.. başta vurgu, gerilek vurgu) Yer adlarında, belirteç, bağlaç ve ünlem olarak kullanılan bazı sözcüklerde, ilk hecede bulunan vurgu: Ankara, Antakya, Kayseri, Köyceğiz, Isparta, İstanbul, ansızın, apaçık vb.
2. Regressive accent.
3. Accent règressif

ön

1. Bir şeyin esas tutulan yüzü, arka karşıtı
2. Bir şeyin esas tutulan yüzünün baktığı yer, karşı
3. Bir kimsenin ilerisi
4. Yakın gelecek zaman.
5. Giyeceklerin genellikle göğsü örten bölümü
6. Önce olan, ilk.
7. Civar, yöre.
8. Benzerler arasında bakılan veya gidilen yönde olan
9. Bk. anteriyör
10. Front.

ön yukarıda tutuş

1. Kolların, bibirine koşut ve başa kalkık olarak tutulduğu durum.
2. Arms held forward-upward.

Türetilmiş Kelimeler (bis)