zamir ne demek?

Kökeni: Arapça

  1. Kişi, dönüşlülük, gösterme, soru ve belirsizlik kavramları vererek varlıkların yerini tutan söz, adıl.

    Onu ya insana verilen özel adla ya da adın yerini tutan bir zamirle gösterir.

    A. Erhat
  2. İçyüz, iç.
  3. Bk. adıl
  4. Isim olmayıp, ismin yerini tutar
  5. Yürek, vicdan.
  6. Gönülde gizli olan sır.
  7. Adın yerini tutan sözcük.
  8. İç, içyüz.
  9. (en)Pronoun.
  10. (en)Pronoun adıl.

adıl

  1. Adsı, içlem, adınsı, adcıl
  2. Zamir
  3. Kişi, özlük, gösterme, soru ve belirsizlik kavramları vererek, varlıkların yerini tutan sözcük: Ben, sen, o, biz, siz, onlar; kendim, kendin, kendi (kendisi) , kendimiz, kendiniz, kendileri; bu (bunlar) , şu (şunlar) , o (onlar) ; kim (kimi, kime, kimde, kimden, kimin) ; ne (neyi, neye, nede, neden, neyin) ; biri, birisi, birbiri vb.
  4. (en)Pronoun.
  5. (fr)Pronom

zamir bükünü

  1. Bazı dillerde isim çekiminden ayrı olan zamir ve zamirsi sıfat çekimi,
  2. (fr)Flexion pronominale

zamir i fiilı

  1. Bk. kişi eki

Türetilmiş Kelimeler (bis)

zamir bükünüzamir i fiilızamir nsizamirezamire aitzamiri izafizamiri vasfizamirli isim öbeğizamirlik kökzamirsi sıfatzamimezaminzamin olmakzamzam gelmekzam görmekzam onunkizam paketi
Yorumunuzu ve bilginizi paylaşın