yabani ne demek?
- Doğada yaşayan, evcil olmayan (hayvan), evcil karşıtı.
- Doğada kendiliğinden yetişen (bitki).
- Görgüsü olmayan, kaba ve hoyrat (kimse)
Babası, dağdan gelme, dangıl dungul bir yabaniymiş.
S. M. Alus - İnsan ya da insanın yaşadığı yerlere yakın olmayan, doğada bulunan. Vahşî.
- Bestial.
- Brutal.
- Brute.
- Brutish.
- Fair.
- Feral.
- Haggard.
- Savage.
- Untamed.
- Wild.
- Boorish.
- Unmannerly.
- Rough.
- Undomesticated.
- Very shy.
- Crude.
- Barbaric.
- Wild
- Sauvage
yabani aci kiraz
- Chokecherry
yabani akdiken
- Hünnapgillerden, yaprakları almaşık, kırmızı renkli yemişi olan bir bitki (Rhamnus frengula).