tevakkuf ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Durma, duraklama, eğleşme.

   Geminin altı saat tevakkufundan istifade ile bu şehrin içeri taraflarını araba ile gezdi.

   A. H. Müftüoğlu

2. Bağlı olma, ilgili olma.
3. Bk. duraklama aşaması
4. Durma. Eğlenip kalma. Duraklama.

duraklama aşaması

1. Bir sesin boğumlanması sırasında, hazırlık aşaması ile çözülme aşaması arasında kalan ve boğumlanmayı gerçekleştiren aşama.
2. Retention.
3. Tenue

tevakkuf etmek

1. Durmak, eğleşmek, eğlenmek.

tevakkuf mahalli

1. Durak.

Türetilmiş Kelimeler (bis)