tenebbü ne demek?

1. (Nübüvvet. den) Peygamberlik iddiasına kalkışma.

tenebbüh

1. Uyanmak. Kendine gelmek. Aklını başına getirmek.
2. Bk. uyarım

tenebbüt

1. Büyümek. Yerden çıkıp biten nebat gibi yetişmek.

Türetilmiş Kelimeler (bis)