taboo ne demek?
- Tabu
- Yasak, konuşulamaz
- Tabulaştırmak, yasaklamak
- Konuşulmasını yasaklamak
tabu
- Kutsal sayılan bazı insanlara, hayvanlara, nesnelere dokunulmasını, kullanılmasını yasaklayan, aksi yapıldığında zararı dokunacağı düşünülen dini inanç.
- Yasaklanarak korunan (nesne, kelime, davranış).
- Tekinsiz.
- Mana ile yüklü oldukları kabul edilen insanların, hayvanların, nesnelerin, doğal öğelerin yasaklarla çevrilmesi ve bunlardan kaçınma, a. bk. geçicitabu, süreklitabu.
- (Polinezya dilinden) Var olduğu sanılan, mukaddes hususiyetlerinden dolayı dokunulamıyan. Uğursuz ve korkunç olan şey.
- Tabu.
- Prejudice that prohibits the use or mention of something because of its sacred nature.
- An inhibition or ban resulting from social custom or emotional aversion.
- Forbidden to profane use especially in South Pacific islands.
- Excluded from use or mention; 'forbidden fruit'; 'in our house dancing and playing cards were out'; 'a taboo subject'.
tabootabu
- Tabu olan şey
- Tabu, yasak, dokunulmaz, memnu
- Yasaketmek.
taboparalizi
- Genel paraliz durumu.
- Taboparalysis.