tabbahın ne demek?

1. (Tabbah. C.) Aşçılar. (Osmanlıca'da yazılışı: tabbahîn)

tabbah

1. (C.: Tabbahin) (Tabh. dan) Aşçı.

tabbağ

1. Kılıç yapan kimse.

Türetilmiş Kelimeler (bis)