tın ne demek?

1. Tınlayan şeyin çıkardığı ses, tınlama sesi.
2. Can, ruh; öz; nefes, soluk.
3. İncir. (Osmanlıca'da yazılışı: tîn)
4. Interj. ting.

tın suresi

1. Kur'an-I Kerim'in 95. suresinin ismidir. Mekkidir. Vettini Suresi de denir. (Osmanlıca'da yazılışı: tîn suresi)

tınab

1. (C.: Tunub) Kazığa bağlanan çadır ipi.

Türetilmiş Kelimeler (bis)