sahib ne demek?
Kökeni: Arapça
- Sohbet edilen kimse.
- Hindistan'da Avrupalılara verilen ünvan
- Efendi.
- Bey, centilmen.
- Osmanlıca'da yazılışı: sâhib.
- Bir kimsenin refiki, arkadaşı olmak.
sohbet
- Dostça, arkadaşça konuşarak hoş bir vakit geçirme, söyleşi, yârenlik, hasbihâl
- Söyleşi
- görüşüp, konuşma, arkadaşlık
- Konuşma, sevdiği kimselerle yapılan toplantı.
- Chitchat.
- Confab.
- Chat.
- Conversation.
- Talk.
- Causerie.
sahib i ayar
- darphanede kesilen, basılan paraların ve ayarlarını tespit eden görevli.
sahib i değnek
- Bk. değnek sahibi