sıralı birleşik cümle ne demek?

1. Tek başına yargı bildiren ve bir anlam bütünlüğü içinde yan yana sıralanan, iki veya daha fazla cümlenin oluşturduğu cümleler topluluğu. Bu cümleler arasındaki anlam ilişkisi ortak kip, ortak şahıs ve öteki ortak cümle ögeleri ile sağlanır birbirlerine virgül noktalı virgül ve bağlaçlarla bağlanır: || Sevdiklerin göçüp gidiyor birer birer, || Ay geçmiyor ki almıyayım gamlı bir haber (Y. K. Beyatlı, Kendi Gök Kubbemiz, s. 102). || İnsanlara istersen en büyük hizmeti görür; onlara fazileti, sevmeyi, hakikati öğretirsin (Ö. Seyfettin, İlk Düşen Ak, s. 61). || Ben bu işin her yönünü ölçüp biçtim, nerden girip nerden çıkacağımı hesaba vurdum (K. Tahir, Devlet Ana, s. 185). || Gökyüzü hâlâ sarışındı, batıda portakal rengi bulutlar belirmişti, ovadaki aydınlığa ise gitgide lacivert ve gri renkler sürüyordu (T. Buğra, Küçük Ağa, s. 201). || Ben buraya siper kazmağa geldim; gücüm kuvvetim yerinde çok şükür (S. Çokum, Ağustos Başağı, s. 177). || Sabahleyin kalkar, kahvaltımı yaparım. Ahmet geldi ve yerine oturdu. Ay dün akşamki yerinde; kavak ağaçlarına sırmalarını giydirmiş,sakin ve aynı gülümseyen yüzle bakıyordu (A. H. Tanpınar, Abdullah Efendinin Rüyaları, s. 139). Dadım Musul’da kalmayı tercih etmiş, Ahmet Ağa İzmit civarındaki köyüne, kardeşinin yanına çekilmişti. (A.H. Tanpınar. göst. e. s.186). İçindeki bir ikinci kişilik, ona karşı daima avutucu, uysal sınırsız şekilde hoşgörülü davranıyor; Murad’ın gerçekleri görmezlikten gelmesine, hattâ inkâr etmesine yardımcı oluyordu. (T. Buğra, Yalnızlar, s. 138). bk. bağımlısıralı birleşik cümle, bağımsızsıralı birleşik cümle.
2. Coordinate sentence.
3. Proposition coordonnee

sıralı

1. Sıralanmış, düzenlenmiş, dizili
2. Yere, zamana, konuya, yönteme uygun olan.
3. Sequential.
4. In order.
5. Serial.
6. Serried.
7. Sequent.
8. In-line.
9. In train.
10. Ordered.

sıralı arama

1. Ordered seek.

birleşik

1. Bir araya gelmiş, birleşmiş olan, müttehit.
2. Çeşitli öğelerin belirli oranlarda birleşmesiyle oluşmuş (özdek).
3. Çeşitli öğelerin belirli oranlarda birleşmesiyle oluşmuş (özdek).
4. United.
5. Joint.
6. Connected.
7. Conjoint.
8. Combined.
9. Adjunctive.
10. Confederate.

cümle

1. Bir yargı bildirmek için tek başına çekimli bir fiil veya çekimli bir fiille kullanılan kelimeler dizisi, tümce
2. Dizge, sistem.
3. Bütün, hep.
4. Herkes
5. Bk. küme
6. Hep, bütün, tam.
7. Sentence.
8. Clause.
9. Proposition.
10. System.

Türetilmiş Kelimeler (bis)