ruhiye ne demek?
Kökeni: Arapça
- Bk. tinselcilik
- Ruhla ilgili, ruha ait.
- (bkz. ruhi)
tinselcilik
- Evrenin gerçeğinin manevi nitelikte olduğunu, insan ve öteki varlıkların hepsinin fiziksel yapıdan ayrı ve bağımsız bir ruhsal yapısı bulunduğunu ileri süren görüş, spiritüalizm.
- Bütün gerçekliğin özünün ruh olduğunu, her gerçek olanın manevi olduğunu ve maddi olanın yalnızca manevi gerçekliğin bir görünüşü olduğunu veya salt bir tasarım olduğunu ileri süren fizik ötesi doktrin, spiritüalizm.
- (Lat. Spiritus = tin) : 1- Bütün gerçekliğin özünün tin olduğunu, her gerçek olanın tinsel olduğunu ve cisimsel olanın yalnızca tinsel gerçekliğin bir görünüşü olduğunu, ya da salt bir tasarım olduğunu ileri süren fizikötesi öğreti. 2- (Descartes'ta) Özdekten özce ayrı bir ruhun bulunduğunu öne süren görüş.
- Spiritualism.
- Spiritualisme
- Spiritus
ruhiyet
- Bk. ruhsallık
ruhiyat
- Ruh bilimi, psikoloji
- Ruh ilmi, psikoloji.
- Bk. ruhbilim
- Psychology.