rindan ne demek?

Kökeni: Farsça

1. Dünya işini hoş görenler.
2. Alçak gönüllüler.
3. Kalenderlik.
4. Osmanlıca'da yazılışı: rindân.

rindane

1. Rintçe.

rind

1. Kalender. Aldırışsız, dünya işlerini hoş gören.
2. Kabuk
3. Meyva veya peynir kabuğu
4. Kabuğunu soymak.
5. Kabuk, deri, dış yüzey, dış görünüş

Türetilmiş Kelimeler (bis)