occlusion ne demek?
- Tıkanma, tıkama, kapanma
- Üst üste oturma (dişler)
- Ağız kapandığı zaman dişlerin kavuşma hali
- Gazların emilmesi
- Bkz. oklüzyon
oklüzyon
- Kapanma
- Bir kanal ya da tüpçüğü tıkama.
- Kapanma, daralma, tıkanma.
- Ağız kapandığı zaman dişlerin kavuşması h
- Occlusion.
- Obstruction
- Occludere: kapatmak
occlusive
- Tıkayan, kapatan
- Bloke eden, emici
- Oklüzyon ile ilgili
- Bkz. oklüzif
occlusive thrombus
- Tıkayıcı pıhtı
- Trombüs