obruklu ne demek?

1. Obruğu olan

   Sadece Vedia ile evlenmeleri bile yılanlı, timsahlı, obruklu koskoca bir bataklığı geçişe benzerdi.

   T. Buğra

obruk

1. İçbükey.
2. Çok yemek yiyen, çok iştahlı.
3. İçinde su biriken çukur yer, doğal kuyu.
4. Karst yörelerinde görülen yanları dik, uçurum niteliği taşıyan, ağzı dar ya da geniş, derin doğal kuyu.
5. Katavothre.
6. Ponor.
7. Concave.
8. Swallow.
9. Aven

obruk artlılar

1. (Yun. opisthe: artta, geride; koilos: boşluk, obruk) İki yaşamlılar (Amphibia) sınıfının, kuyruksuz iki yaşamlılar (Anura) takımından, kuyruk omurlarından önceki omurların merkez bölgelerinin art kısımları içeri çökük bir alt takım.
2. Opisthocoela

Türetilmiş Kelimeler (bis)