muzaffer ne demek?
Kökeni: Arapça
- Üstünlük elde etmiş, zafer kazanmış, yenmiş, utkulu.
Boş sokakta bir dakika evvelki mutena alayın hayalini heyecanlı ve muzaffer gözlerle takip ediyorlardı.
H. E. Adıvar - Zafer, üstünlük kazanmış.
- Muvaffak olmuş.
- Galip gelmiş.
- Kahraman.
- Üstün.
- Victorious.
- Triumphant.
muzaffer olmak
- Üstün gelmek, yenmek, zafer kazanmak.
- Be victorious.
muzafferane
- Muzafferce.
- Muzaffer olan bir kimseye yakışır surette.
- Victorious, triumphant (action, look, air).
- Victoriously, triumphantly.