muntabık ne demek?

  1. İntibak eden. Birbirine uyan. Uygun.

muntabı

  1. (Tab. dan) Yaradılışdan olan, fıtraten.

muntabıh

  1. (Tabh. dan) Pişmiş, pişen.

Türetilmiş Kelimeler (bis)

muntabımuntabıhmuntafimuntalikmuntamıs
Yorumunuzu ve bilginizi paylaşın