mukabbilın ne demek?

1. (Mukabbil. C.) Öpenler, takbil edenler. (Osmanlıca'da yazılışı: mukabbilîn)

mukabbil

1. (C.: Mukabbilin) Öpen, takbil eden.

mukabbeb

1. (Kubbe. den) Kubbeli.

Türetilmiş Kelimeler (bis)