muamelat ne demek?
Kökeni: Arapça
- Dairelerde evrak üzerinde yapılan işlemler, işlem.
Muamelat müdürü.
- (Muamele. C.) Muameleler, davranışlar.
- Alışveriş, alavere (bk. ahz ü i'tâ).
muamele
- Davranma, davranış.
- Yol, yöntem.
- İşlem
- İşlem.
- Alışveriş.
- Bk. işleni
- Bk. işlem (II)
- (C.: Muamelat) Hatt-ı hareket. Davranma, davranış. Birbiri ile iş görme, amel etme. Alış veriş.
- Treatment.
- Dealing.
muamele etmek
- Davranmak.
- Treat, use.