mezen ne demek?

1. Usul, kaide. Yol. Adet. Örf.

mezene

1. (C.: Meazin) (Ezan. dan) Ezan okunacak yer. (Osmanlıca'da yazılışı: me'zene)

mezengiyal hücreler

1. (Yun. mesos: orta; engchein: içeri almak) Böbrekte Bowman kapsülünde kılcal damarların arasında bulunan, süzülme sonrası bazal lâminada biriken artıkları fagosite eden, mononükleer fagosit sistemi içinde yer alan hücreler.
2. Mesengial cells.

Türetilmiş Kelimeler (bis)