meruş ne demek?

1. Yer. Arz. Yeryüzü. (Osmanlıca'da yazılışı: me'ruş)

merub

1. (Ru'b. dan) Ürkmüş, korkmuş. (Osmanlıca'da yazılışı: mer'ub)

meruben

1. Ürkerek, korkarak, korku ile. (Osmanlıca'da yazılışı: mer'uben)

Türetilmiş Kelimeler (bis)