mazhar ne demek?
Kökeni: Arapça
- Bazı tekkelerde oturarak uyurken dayanılan kısa değerde.
- Bir şeyin ortaya çıktığı, göründüğü yer veya kimse.
- Bir iyiliğe erişmiş, erişen (kimse).
- Şereflenme, onurlanma.
- Sahib olma, nail olma
- Ulaşan, erişen.
Sevgisine mazhar her şey ve herkes bu nişana sâhip olur
A. H. Tanpınar - Bir çeşit tef.
mazhar olmak
- Iyi bir şeye ermek, ulaşmak.
mazharı esma
- Çok sıfatlara ve isimlere mensub haller kendinde görünen. İsimlere, isimlerinin üzerinde te'sirlerine mazhar (sahib) olan. (Osmanlıca'da yazılışı: mazhar-ı esmâ)