mandater ne demek?

1. Mandacı.
2. Bk. mandacı
3. Appoint, commission, issue an order, pay by money order.

mandacı

1. Bir ülkeyi manda temeline göre yönetmesi için Milletler Cemiyeti tarafından görevlendirilen devlet, mandater.
2. Osmanlı İmparatorluğunda, tersanedeki gemilerin bakımı ile görevli kimse.
3. Bir ülkeyi manda esasına göre yönetmesi için Uluslar Birliğince (Cemiyet-i Akvam) görevlendirilen (devlet).
4. Osmanlılarda, tersanede kıçtan kara yatan gemilerin bakımı ile yükümlü koruyucu, tersane görevlisi.
5. Mandatory.
6. Mandatary.
7. Mandataire
8. Mandatarius

mandate

1. Manda
2. Vekalet
3. Emir, ferman
4. Emirname.
5. Manda altına almak

mandate of payment

1. Verile belgesi

Türetilmiş Kelimeler (bis)