makus ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Ters çevrilmiş, baş aşağı getirilmiş.
2. Uğursuz, kötü

   Siz orada yalnız düşmanı değil, milletin makûs talihini de yendiniz.

   Atatürk

3. Tersine dönmüş, aksetmiş, başaşağı çevrilmiş, zıddı. (Osmanlıca'da yazılışı: ma'kus)

makusen

1. Ters olarak, aksine, zıddına olarak. (Osmanlıca'da yazılışı: ma'kusen)

makusen mütenasib

1. Mat: Tersine olan müvazene. Yani, birbirine nisbet edilen iki şeyden, biri çoğaldığı oranda diğerinin eksilmesi veya birinin azaldığı nisbetinde diğerinin çoğalması. Ters orantılı. (Osmanlıca'da yazılışı: ma'kusen mütenasib)

Türetilmiş Kelimeler (bis)