mahir ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Becerikli, yetenekli.

   Erkek aldatmakta çok mahirsin.

   H. R. Gürpınar

2. Uzman, işini iyi bilen, usta.

   Harp fenninin bütün inceliklerini bilen mahir bir kumandandı.

   Y. K. Karaosmanoğlu

   Hiçbir hareketi tanımıyor, sadece mahir bir madrabaz edasıyla çıkarına bakıyor.

   E. İ. Benice

3. Elinden iş gelen kimse.
4. Maharetli.
5. Hünerli.
6. Adept.
7. Expert.
8. Skilful.
9. Usta.
10. Skillful.
11. Dexterous.
12. Great.
13. Great at.
14. Handy.
15. Proficient.
16. Subtle.
17. Proficient becerikli.

mahirane

1. Becerikli
2. Ustaca, ustalıkla, maharetle.
3. Sıfat (ma:'hira:ne) Arapça mÂ¥hir + Farsça -Â¥ne.

mahire

1. Hünerli, becerikli, elinden iş gelen kimse.
2. (bkz. mahir)

Türetilmiş Kelimeler (bis)