mahbube ne demek?
Kökeni: Arapça
- Muhabbet edilen kadın veya kız.
- Sevilmiş veya sevilen kadın.
- Sevilen, sevilmiş, sevgili.
- Sevilen kadın.
mahbubetün lizatiha
- Zatı için sevilen. Kendi zatında sevgili olan. (Osmanlıca'da yazılışı: mahbubetün li-zâtihâ)
mahbub
- Sevilmiş, sevilen, sevgili.
- Mahbub-i Hûda, Allah'ın sevgilisi, Hz. Muhammed (S.A.V).
- Muhabbet olunmuş.
- Muhabbet edilen.