mütenebbit ne demek?

1. Tenebbüt eden, yerden biten, yetişen.

mütenebbih

1. Aklını başına toplamış, akıllanmış, uslanmış.
2. Uyanmış, tenbih ile uyarılmış olan. Bir şeyden ders alıp aklını başına toplayan.

müteneccis

1. Pislenmiş, kullanılmaz hale gelmiş.

Türetilmiş Kelimeler (bis)