mütecanis ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Bir cinsten olmak
2. Bir türden olan, hemcins, türdeş
3. Bağdaşık. Birbiriyle bağdaşan
4. Bk. tekbiçim
5. Bk. tektürel
6. (Cins. den) Bir cinsten olan. Diğerleriyle aynı cinsten olan.
7. Homogenous.

bir

1. Sayıların ilki.
2. Bu sayıyı gösteren 1, I rakamlarının adı.
3. Bu sayı kadar olan.
4. Herhangi bir varlığı belirsiz olarak gösteren (sayı).
5. Tek.
6. Beraber.
7. Eş, aynı, bir boyda.
8. Ortaklaşa olan, birleşik, müşterek.
9. Kuyu. (Osmanlıca'da yazılışı: bi'r)
10. Yıldırım. Bulutdan buluta veya bulutdan yere elektrik boşanması.

tekbiçim

1. Biçimi, nitel ve nikel özellikleri her yerinde özdeş olan,
2. Biçimi, nitel ve nikel özellikleri her yerinde özdeş olan,
3. Uniform.
4. Gleichbleibend, einheitlich
5. Uniforme

mütecanis cemiyet

1. Bk. bağdaşık toplum

mütecanis denge

1. Bk. tektürel denge

Türetilmiş Kelimeler (bis)