müteaccib ne demek?

1. Taaccüb eden, şaşan, şaşakalan.

müteaccibane

1. Şaşakalma suretiyle. Taaccüb eder şekilde. (Osmanlıca'da yazılışı: müteaccibâne)

müteaccil

1. (Acele. den) Acele eden, aceleci.

Türetilmiş Kelimeler (bis)