müstemen ne demek?

1. Bk. amanlı
2. (Emn. den). Ecnebi tebaasından olan, yabancı. (Osmanlıca'da yazılışı: müste'men)

amanlı

1. Osmanlı ülkelerinde oturmasına izin verilen yabancı uyruklu kimse.
2. Yabancı ülkelerde dolaşan ya da oturan Müslüman.

müstemend

1. Gamlı, kederli, mahzun.

müstemendane

1. Hüzünlü ve üzüntülü bir şekilde.
2. Mutsuzlukla, zavallıca.
3. Yalvarırcasına.

Türetilmiş Kelimeler (bis)