müstebin ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Açık ve meydanda olan. Zahir, aşikar. Anlaşılan, apaçık görülen.

müstebid

1. Uzak farzeden, uzak gören, uzak sayan. Uzaklaşmış. (Osmanlıca'da yazılışı: müsteb'id)
2. Başlı başına, müstakil olan. Emri altındakilere söz ve hürriyet hakkı tanımayan, istibdat yapan. Despot.

müstebidane

1. İstibdat yaparak, müstebitçe. (Osmanlıca'da yazılışı: müstebidâne)

Türetilmiş Kelimeler (bis)