müpteda ne demek?
- Bk. özne
özne
- Bir cümlede bildirilen işi yapan, yüklemin bildirdiği durumu üzerine alan kimse veya şey, fail, süje: Çocuk uyudu. Çocuk henüz küçüktür cümlelerinde çocuk sözü öznedir.
- Bilinci, sezgisi, düş gücü olan, bazı filozoflara göre de dış dünyaya karşıt olan birey.
- Çekimli eylemin veya eylemsinin meydana gelmesini sağlayan kişi. Dilbilgisinde kişi kavramiyle çekimli eylemi veya bazı eylemsileri meydana getiren "insan, hayvan, bitki veya şey"Özne adı altında belirtilir: Bu mektubu ben yazdım; Çocuklar camı kırdılar; Ali Ankara'ya gitti; Sen yorgunsun galiba; Birisi geldi; Evlerinin önü daima temizdir; Ali, Ahmet gelince gitti; Kedi kaçmış örneklerinde olduğu gibi.
- Subject.
- Sujet
müptedi
- Yeni başlayan, acemi.
müptela
- Kötü alışkanlıkları olan, düşkün, meraklı.
- Tutulmuş.
- Âşık, vurgun.
- (Bak: Mübtela)
- Addict.
- Addicted to.
- In love with.
- Suffering from.
- Affiliated with.
- Given.