müntabıka ne demek?

1. Söylenirken dilin üst damağa kapanması. Bu halde ağızdan çıkan harfler; sad, dad, tı, zı.

müntabık

1. Mutabık ve muvafık, uygun olan.

müntahab

1. (Nahb. dan) (Bak: Müntehab)

Türetilmiş Kelimeler (bis)