mükabede ne demek?

(Kibr. den) Kendi sözünün haksızlığını ve karşısındakinin doğruluğunu bildiği halde kabul etmemek ve niza çıkarmak, kavga etmek. Kendini büyük görmek.(Hilkat-ı kainatta bir hikmet-i tamme görünüyor. Evet inayet-i ezeliyenin timsali olan hikmet-i İlahiyye, kainatın umumunda gösterdiği maslahatların riayeti ve hikmetlerin iltizamı lisanı ile saadet-i ebediyeyi ilan eder. Çünkü, saadet-i ebediyye olmazsa, şu kainatta bilbedahe sabit olan hikmetleri, faideleri mükabere ile inkar etmek lazım gelir... S.) (Osmanlıca'da yazılışı: mükâbere)