müdavim ne demek?
Kökeni: Arapça
- Bir yere sürekli olarak giden (kimse), gedikli
Her kanepenin önünde ayrı ayrı durarak parkta müdavimleri selamlarlar.
R. N. Güntekin - Aralıksız devam eden. Devamlı olarak çalışan. Sürekli yapan (kimse).
İkincisi, böyle davrandığında, açık açık küçümsediği bir dizinin müdavimi hâline gelmekten duyduğu gizli rahatsızlık azalıyordu.
E. Şafak - Habitué.
- Frequenter.
- Regular.
- Regular visitor.
- Regular customer.
- Frequent visitor.
müdavim olmak
- Bir yere sürekli gitmek
müdavimın
- (Müdavim. C.) Müdavimler. Bir yere devamlı olarak gidip gelenler. Bir yere devam edenler. Bir işe aralıksız olarak çalışanlar. (Osmanlıca'da yazılışı: müdavimîn)