lütufkar ne demek?

Kökeni: Arapça

1. İyiliksever, kibar.

   Lütufkâr bir genç kızla beraber olmadığı için otomobile binemez.

   P. Safa

2. Hoşgörülü.
3. İyi davranan.
4. Gracious, kind.

lütufkarane

1. İyilikle davranarak.

lütufkarlık

1. Iyiliksever olma durumu, iyilikseverlik.
2. Lütufkâr olma durumu

Türetilmiş Kelimeler (bis)