konjuge ne demek?
- Eşlenik
- Bkz. konjugat
- Conjugate
eşlenik
- Herhangi bir biçimde birbiriyle oranlı bulunan (nokta, çizgi, sayı).
- Mekanikte, bir özeğin çevresinde dönen bir cismin gücüyle bu cismin özeğe olan uzaklığının çarpımı.
- Molekül ya da örüt,yapısı içindeki doymamışlık noktaları birbirine bağlanmış olan kimyasal özdek.
- Conjugate.
- Torque.
- Drehmoment
- Moment d'un couple
konjugat
- Eşli, eşit iki parçadan oluşan.
- İmmunoflouresan veya immünoperoksidaz boya yöntemlerinde olduğu üzere, antijenin tespiti için floresan veya enzim gibi bir belirteç proteiniyle birleştirilmiş antikor molekülünün antijenle birleştirilmesi.
- Conjugate.
konjuge asit ve bazlar
- Bir proton alıp vererek birbirine dönüşen kimyasal türler.
- Bir hidrojen iyonunun uzaklaştırılmasıyla oluşan zayıf asit ve bazlar.
- Conjugate acids/bases.
- Conjugated acids and bases.
- Acide conjugu
konjuge bilirubin
- Retiküloendotelyal hücrelerden oluşan indirek(nonkonjuge) bilirubinin karaciğerde glukronik asitle çeşitli tepkimeleri sonuçu konjuge bilirubin(direk bilirubin) oluşur