konçerto ne demek?

Kökeni: İtalyanca

1. Bir çalgının teknik özelliklerini ön plana çıkarmak amacıyla yazılmış, orkestra eşliğinde seslendirilen, sonat formundaki müzik eseri.

   Derinden gelen, insanın ruhunu okşayan bir keman konçertosu çalıyordu.

   Nazlı Eray

2. Concerto.

konçertant

1. Birden fazla solistin birlikte icra ettiği müzik eseri.

konçertina

1. Çalgıcı soytarı'nın kullandığı akordiyon gibi körüklü, ama biçimi altıgen ya da sekizgen olan bir çalgı.
2. Concertina.
3. Concertina

Türetilmiş Kelimeler (bis)